ΙΣΤΟΡΙΕΣ Alumni - ΣΕΙΡΑ ΠΟΡΤΡΕΤΑ : Ιωάννης Παπαγεωργίου

1. Πείτε μας δύο λόγια για τις σπουδές που ακολουθήσατε.

Σπούδασα νομική στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Με το τέλος των σπουδών μου είχα κατασταλάξει ότι δεν μου αρέσει η δικηγορία και ήθελα να προχωρήσω σε μεταπτυχιακές σπουδές που να έχουν νομική διάσταση αλλά ταυτόχρονα να έχουν μία πολιτική ανάγνωση. Έτσι αποφάσισα να μεταβώ για μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία. Η επιλογή μου έγινε γιατί, εν πρώτοις, στην Ελλάδα δεν υπήρχαν τότε μεταπτυχιακά προγράμματα. Επιπλέον οι σπουδές στη Γαλλία ήταν ήδη αρκετά διαδεδομένες την εποχή εκείνη και η φήμη της Σορβόννης ήταν πάντα μεγάλη. Έτσι επέλεξα να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές (D.E.A. ονομάζονταν τότε) στο Πανεπιστήμιο Paris-I σε Συγκριτικές Σπουδές (etudes politiques comparees). Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Παρίσι μετακινήθηκα για επαγγελματικούς λόγους στις Βρυξέλλες όπου, μεταγενέστερα, συνέχισα σε άλλες μεταπτυχιακές και κατόπιν διδακτορικές σπουδές στο πανεπιστήμιο Universite Libre de Bruxelles. 

2. Τι αποκομίσατε από τις σπουδές σας στη Γαλλία; Πώς επηρέασε η παραμονή σας στη Γαλλία τη σημερινή σας θέση;

Πέραν της πανέμορφης φοιτητικής ζωής στο Παρίσι, οι σπουδές μου στο Paris-I μου έδωσαν τη δυνατότητα να κατανοήσω με πιο ξεκάθαρο τρόπο τη σημασία της συγκριτικής πολιτικής στην ανάλυση του πολιτικού φαινομένου και των διεθνών σχέσεων. Είχα την τύχη να έχω δύο σημαντικούς δασκάλους στο μεταπτυχιακό μου, τον Maurice Duverger, στην τελευταία χρονιά που δίδασκε στο πανεπιστήμιο που μου προσέφερε μια ολοκληρωμένη εικόνα του ρόλου των πολιτικών συστημάτων στον κόσμο και τον Armando Uribe που μου άνοιξε το δρόμο για την βαθύτερη μελέτη της Λατινικής Αμερικής όπου, εν τέλει, επικέντρωσα τις διδακτορικές μου σπουδές. 

3. Πού βρίσκεστε σήμερα στην επαγγελματική σας σταδιοδρομία; Ποιες είναι οι εξελίξεις στον τομέα σας στην Ελλάδα και γιατί πιστεύετε ότι η διεθνής συνεργασία είναι σημαντική;

Μετά τις σπουδές μου στη Γαλλία συνέχισα μία επαγγελματική σταδιοδρομία στις Βρυξέλλες (αρχικά σε μία διεθνή ΜΚΟ και μεταγενέστερα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς). Μετά το 2000 επέστρεψα στην Ελλάδα και ξεκίνησα μια ακαδημαϊκή πορεία που, το 2007, με έφερε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου βρίσκομαι και σήμερα, ως καθηγητής Διεθνούς και ευρωπαϊκής πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ. Οι πολιτικές επιστήμες είχαν ανέκαθεν μία ισχυρή διεθνή διάσταση, ιδίως ο τομέας της συγκριτικής πολιτικής – και για το λόγο αυτό άλλωστε στράφηκα γρήγορα στις περιφερειακές σπουδές (area studies). Η συγκριτική ανάλυση των πολιτικών φαινομένων απαιτεί, όλο και περισσότερο, την συνεργασία μεταξύ ερευνητών. Επιπλέον η παγκοσμιοποίηση της εκπαίδευσης, και η αλλαγή της λογικής της λειτουργίας των ανωτάτων ιδρυμάτων παντού στον κόσμο καθιστά επιτακτική τη συνεργασία, διαρθρωμένα πλέον – ακόμα και σε μορφή συμπράξεων -μεταξύ των πανεπιστημίων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλωστε, υποστηρίζει τις συμπράξεις αυτές στο πλαίσιο των «Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων» (European Universities), σε μία από τις οποίες μετέχει και το Α.Π.Θ. 

4.    Διατηρείτε ακόμη δεσμούς συνεργασίας με τη Γαλλία; Αν ναι, τι είδους;

Πέραν των τακτικών, όχι τόσο τακτικών όσο θα ήθελα, προσωπικών επισκέψεων στο Παρίσι, ως πανεπιστημιακός στο Τμήμα μου έχω διαμορφώσει θεσμικές συνεργασίες στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ με το πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και με την Sciences Po στο Παρίσι. Οι συνεργασίες αυτές επιτρέπουν όχι μόνο τη μετακίνηση συναδέλφων για διδασκαλία αλλά και την κινητικότητα των φοιτητών. Τα τελευταία χρόνια έχουμε σημαντική αύξηση φοιτητών/τριών μεταξύ των συνεργαζόμενων πανεπιστημίων. 

5. Ποιες συμβουλές θα δίνατε σε όσους σκοπεύουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη Γαλλία ή να αναζητήσουν εργασία εκεί μετά τις σπουδές τους;

Η μετακίνηση στο εξωτερικό, για σπουδές ή για εργασία, είναι μία μεγάλη ευκαιρία για όλους τους νέους. Υπάρχει στην Ελλάδα η τάση να διεκτραγωδείται η μετακίνηση προς τα έξω ως brain drain. Η αναζήτηση ευκαιριών στο εξωτερικό περιλαμβάνει προφανώς μία διάσταση φυγής αλλά παράλληλα αποτελεί πλούτο για τους νέους ανθρώπους. Ιδιαίτερα η μετακίνηση για σπουδές στη Γαλλία προσφέρουν σε κάθε νέο και νέα από τη χώρα μας τεράστιες ευκαιρίες για να καταλάβουν τον «άλλο», τον τρόπο σκέψης και δουλειάς του, τις διαφορετικές διαστάσεις της ακαδημαϊκής, επαγγελματικής και κοινωνικής συμπεριφοράς των συμπατριωτών μας στην Ευρώπη. Σε μεγάλο βαθμό η Ευρώπη σήμερα είναι η κοινή μας πατρίδα και η μετακίνηση στην Ευρώπη δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ρήξη με την χώρα καταγωγής μας αλλά ως εμπλουτισμός των πρώτων εμπειριών μας. Η δυνατότητα που έχει ένας νέος σήμερα να βγει έξω, να σπουδάσει και να δουλέψει σε ένα διαφορετικό περιβάλλον αποτελεί μία τεράστια ευκαιρία για τους νέους μας σήμερα. Η Γαλλία, ειδικότερα, είναι μία χώρα με τεράστιο πολιτισμικό και ακαδημαϊκό πλούτο και μία πολύ όμορφη ζωή.