Dr Aneta Afelt : dzięki mobilności pozbyłam się własnych ograniczeń
Dr Aneta Afelt, badaczka, od 2014 r. prowadząca współpracę z naukowcami francuskimi, od 2019 r. stypendystka rządu francuskiego w ramach programu stypendialnego na pobyt badawczy BGF SHHN, opowiada o pracy naukowej, którą realizuje ze środowiskiem naukowym z Francji oraz przedstawia nam swój punkt widzenia na temat mobilności naukowej i ogromnej wagi współpracy międzynarodowej.
Kiedy rozpoczęła się Pani współpraca z badaczami francuskimi?
Z kolegami francuskimi zaczęłam współpracować w 2014 r. Międzynarodowa grupa badaczy pochodzących z Francji, Indonezji i Kambodży poszukiwała geografa, który mógłby pomóc w powiązaniu wyników badań genetycznych i epidemiologicznych z warunkami środowiskowymi. Dołączenie do zespołu badaczy o profilach naukowych i doświadczeniu tak odległych od mojej dziedziny było równocześnie bardzo trudne i niezwykle pociągające. Wyniki tej współpracy okazały się imponujące! W 2018 r. opublikowaliśmy artykuł będący podsumowaniem naszej pracy: „Nietoperze, koronawirusy i wylesianie: droga do pojawienia się nowych chorób zakaźnych?”, wskazujący na ryzyko nowej epidemii koronawirusa wśród ludzi.
Ten pierwszy projekt szybko przerodził się w długofalową i ugruntowaną współpracę z Uniwersytetem w Montpellier oraz laboratorium Espace-DEV, afiliowanym przy IRD – Institut de Recherche pour le Développement w Montpellier (Francja). W krótkim czasie opublikowaliśmy 11 artykułów w dziedzinie środowiska i epidemiologii. Doświadczenie nabyte podczas pracy nad moim pierwszym projektem z kolegami francuskimi pozwoliło mi wykorzystać znajomość kontekstu epidemii SARS-CoV-2 w badaniach na rzecz społeczeństwa polskiego podczas pandemii.
Co wnosi współpraca międzynarodowa do Pani pracy badawczej?
Współpraca międzynarodowa jest jednym z moich najbardziej owocnych doświadczeń zawodowych. Przede wszystkim środowisko tworzone przez naukowców pochodzących z wielu różnych krajów oferuje bogactwo wiedzy, doświadczeń i punktów widzenia, tak ważnych dla zrozumienia kontekstu problemów badawczych, a praca w takim zespole jest fantastyczną podróżą wszystkich jego członków w poszukiwaniu odpowiedzi na problemy badawcze. Wyniki osiągane tą metodą naukową są wyjątkowe, ponieważ są konsekwencją interdyscyplinarnego myślenia i przyjętych bardzo często nowatorskich metodologii. Współczesna nauka stawia złożone, przekrojowe pytania i oczekuje wielowymiarowych rozwiązań, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdy liczba dostarczanych faktów i danych z różnych dyscyplin jest przytłaczająca. Praca na poziomie międzynarodowym pozwala tworzyć elastyczne zespoły złożone ze specjalistów z różnych dziedzin, a – jak pokazała pandemia COVID-19 – odległość geograficzna nie ma obecnie żadnego znaczenia! Mieszkamy w różnych krajach i na różnych kontynentach, ale pracujemy razem.
Jak zatem ma się do tego mobilność?
Z mojego doświadczenia wynika, że mobilność międzynarodowa rozszerza horyzont w wielu aspektach naukowych i społecznych, co jest szczególnie ważne dla pracy akademickiej. Mobilność oferuje niezliczone możliwości poznawania nowych metodologii i dzielenia się własnymi doświadczeniami, a dając możliwość nabywania kompetencji społecznych, takich jak nauka języków, zapoznawanie się z różnymi kontekstami kulturowymi czy różnicami i podobieństwami w sposobach myślenia, pozwala na zintegrowanie się z międzynarodową społecznością naukową. Ta sieć dobrej woli promuje swobodę kreatywności i współpracy. Jeśli chodzi o moje własne doświadczenia, mobilność wyzwoliła mnie z moich własnych ograniczeń i nauczyła szukać nowych możliwości i nowych – nieoczywistych rozwiązań, zarówno w moim własnym kraju, jak i poza nim.
||
Dr Aneta Afelt z Interdyscyplinarnego Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego UW znalazła się w gronie członków Zespołu doradczego ds. COVID-19 przy Prezesie PAN uhonorowanych medalem Medalem im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk w październiku 2021 r.
Dr Afelt zajmuje się geografią zdrowia i geografią fizyczną. W badaniach koncentruje się na interdyscyplinarnym zastosowaniu geografii i jej aparatu badawczego do złożonych analiz geograficznych. Jest członkinią Zespołu doradczego do spraw COVID-19 przy Prezesie Polskiej Akademii Nauk, od czerwca do listopada 2020 r. była Sekretarzem Zespołu. Od października 2019 r., między innymi dzięki programowi stypendialnemu rządu francuskiego BGF SSHN na pobyt badawczy, gości w grupie badawczej Espace-DEV, której obszarem badań jest modelowanie nisz socjoekologicznych. Laboratorium to jest afiliowane przy IRD – Institut de Recherche pour le Développement w Montpellier (Francja). Jest także uczestnikiem międzynarodowych projektów z zakresu epidemiologii i zdrowia publicznego, m. in. Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).
W kwietniu 2018 r., Dr Aneta Afelt wraz z współpracownikami, opublikowała artykuł zapowiadający ryzyko wybuchu epidemii spowodowanej przez koronawirusa w regionie Azji południowo-wschodniej zatytułowany “Bats, Coronaviruses, and Deforestation: Toward the Emergence of Novel Infectious Diseases?” (Frontiers in Microbiology). Była jedną z pierwszych osób, które otwarcie mówiły o nieuniknionym pojawieniu się wirusa SARS-CoV-2 w Polsce. Tę nieuniknioną kolonizację globalnej społeczności przez wirusa tłumaczyła wielością powiązań – międzykontynentalnych i regionalnych stanowiących sieć transmisji z człowieka na człowieka.
Commentaires
Vous devez être connecté pour laisser un commentaire. Connectez-vous.